مسئلۀ اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر فعالیت‌های بدنی بر عملکرد کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار مرد و زن دانشگاه تبریزاست. پژوهش حاضر توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی و به‌صورت میدانی انجام شده است. جامعۀ آماری تحقیق کارکنان دانشگاه تبریز است. طبق آخرین آمار اعلام‌شده در سال 94 تعداد کارمندان دانشگاه تبریز 892 نفر بود که بر اساس نمونه‌گیری کوکران تعداد نمونه 268 نفر انتخاب شد. برای جمع‌آوری دادهها از پرسش‌نامه استاندارد استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ کل پرسش‌نامه برابر با 87/0 برآورد شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از آمار استنباطی، یومن ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین نحوه انجام وظایف، انضباط شغلی، پایبندی به ارزشهای اخلاقی و روابط بین فردی کارکنان مرد در گروه ورزشکار به‌طور معناداری بیشتر از گروه غیر ورزشکار است. ولی در میان کارکنان زن ورزشکار و غیر ورزشکار اختلاف معنادار بین نحوه انجام وظایف، انضباط شغلی، نحوه برخورد با ارباب‌رجوع، توسعه فردی، روابط بین فردی و رفتار سازمانی کارکنان مشاهده نشد ولی در بعد پایبندی به ارزشهای اخلاقی میانگین نمره کارکنان زن ورزشکار به‌طور معنادار بیشتر از غیر ورزشکار است. لذا پیشنهاد می‌شود با توجه به نتایج به‌دست‌آمده مسئولین ورزش در دانشگاه تبریز به امر ورزش کارکنان توجه بیشتری نشان داده و زمان‌های مناسب‌تری را برای ورزش کارکنان اختصاص دهند و نسبت به برگزاری برنامه‌های ورزش همگانی جهت ارتقای نشاط و شادابی کارکنان اقدام نمایند.
)